1. ZBIÓRKA: jej celem jest zmniejszenie obciążenia mikrobiologicznego w celu uniknięcia ryzyka infekcji.
Wszystkie używane instrumenty i narzędzia muszą być przenoszone do obszaru sterylizacji przez osoby wyposażone w środki ochrony indywidualnej.
2. DEKONTAMINACJA: ta obowiązkowa procedura obejmuje całkowite zanurzenie instrumentów w roztworze dezynfekującym w celu usunięcia patogennych mikroorganizmów obecnych na powierzchniach instrumentów.
3. MYCIE CZY DEZYNFEKCJA TERMICZNA?
3/A1. Mycie ręczne lub ultradźwiękowe:
Ręczne polega na myciu narzędzi wodą oraz nieagresywnym detergentem w celu ich wyczyszczenia. Mycie mechaniczne polega na zastosowaniu myjek ultradźwiękowych,
które umożliwiają fizyczny i chemiczny rozkład zanieczyszczeń również mikrobiologicznych. Mycie mechaniczne jest lepsze niż mycie ręczne, ponieważ zmniejsza ryzyko błędów i wypadków dla osób wykonujących te czynności.
Obróbka ultradźwiękowa zapewnia dokładniejsze czyszczenie urządzeń medycznych, zwłaszcza tych części instrumentów, do których dostęp jest trudny np. wgłębionych lub chociażby wierteł.
3/A2 Płukanie: polega na umyciu narzędzi bieżącą wodą w celu usunięcia wszelkich śladów detergentu.
3/A3 Suszenie: procedura, którą można wykonać przy użyciu ręczników papierowych lub tkanin, które nie uwalniają włókien. W przypadku niektórych instrumentów lepiej jest użyć pistoletu pneumatycznego.
3.B Dezynfekcja termiczna
Dezynfekcja termiczna umożliwia mycie wstępne, mycie zasadnicze, płukanie i suszenie w jednym cyklu, eliminując potrzebę ręcznego czyszczenia.
Gwarantuje szybkie, doskonałe wyniki przy minimalnym ryzyku dla personelu. Proces dezynfekcji termicznej odbywa się dzięki połączeniu działania detergentów, temperatury i czasu.
4) KONTROLA I KONSERWACJA: wszystkie narzędzia należy sprawdzić, aby upewnić się, że są idealnie czyste i nieuszkodzone.
Instrumenty wymagające konserwacji należy nasmarować preparatami rozpuszczalnymi w wodzie.
5) OPAKOWANIE: po przeprowadzeniu kontroli narzędzia są pakowane. Opakowanie gwarantuje sterylność instrumentu do czasu następnego użycia.
6) STERYLIZACJA: zapakowane instrumenty muszą być umieszczone w autoklawie, który wygeneruje parę do maksymalnej temperatury 121 ° lub 134 °.
Ta faza eliminuje wszystkie żywe formy drobnoustrojów, w tym zarodniki i grzyby.
7.A. IDENTYFIKACJA: ten etap pozwala na kontrolę efektywności urządzenia i wyników testów.
Odbywa się za pomocą oznakowania każdego pakietu dokładnymi danymi cyklu sterylizacji:
dzień sterylizacji, numer identyfikacyjny autoklawu, rodzaj wykonanego cyklu, kolejny numer cyklu, wynik procesu, identyfikacja operatorów i data ważności zgodna z wewnętrznym protokołem sterylizacji.
7.B. ŚLEDZENIE: ta faza służy do odtworzenia ścieżki sterylizacji przeprowadzanej przez autoklaw (lub wszystkie urządzenia z możliwością zapisu przebiegu procesu).
Polega na zapisaniu wszystkich danych związanych z etapem sterylizacji w dedykowanym rejestrze (np. E-Memory), aby zawsze był dostępny dla personelu.
8) PRZECHOWYWANIE: celem tego etapu jest utrzymanie sterylnego narzędzia w optymalnych warunkach przez czas określony w protokole sterylizacji.
9) KONTROLE OKRESOWE: ten krok to testy urządzeń, które należy przeprowadzać z określoną częstotliwością, aby zapewnić skuteczną sterylizację:
- W każdym cyklu: weryfikacja parametrów cyklu w czasie rzeczywistym
- Codziennie: Vacuum Test – test próżni, sprawdza szczelność podciśnieniową kotła i przewodów hydraulicznych
- Codziennie: Helix Test - test penetracji pary dla instrumentów wgłębionych
- Codziennie: Bowie&Dick – test penetracji pary we wsadach porowatych
- Co miesiąc: test zgrzewu pakietów do sterylizacji (np. Euroseal Check)
10) KONSERWACJA SPRZĘTU: sprzęt musi być okresowo serwisowany zgodnie z zaleceniami producenta i wpisami w paszportach technicznych.
Konserwacja musi być przeprowadzana przez autoryzowany serwis techniczny z użyciem oryginalnych części zamiennych.
Postępowanie zgodne z 10 krokami prawidłowego procesu sterylizacji zagwarantuje bezpieczeństwo personelu i pacjentów w gabinecie stomatologicznym.
